Часопіс Дзеяслоў №1 (104) — 2020

Адкрывае часопіс паэма Уладзіміра Някляева “Вавукі”, напісаная ў шведскім Лундзе, дзе паэт цяпер жыве.

Таксама ў паэтычнай частцы – вершы Людмілы Паўлікавай-Хейдаравай, Міколы Гіля, Анатоля Брусевіча, Вадзіма Кораня.

Празаічная частка нумару пачынаецца з аповесці галоўнага рэдактара “Дзеяслова” Барыса Пятровіча “Пуцявіна”. Аповесць пісалася праз трыццаць год пасля паездкі аўтара на Сахалін і ёсць працягам аповесці “Пуціна”. Цікава, што ў канцы гэтага твора, як і ў выпадку з паэмай Някляева, пазначана шведская лакацыя – горад Вісбю.

У нумары друкуецца пачатак яшчэ адной аповесці – “Нашчадкі казённага лёсу” Віктара Казько, прысвечанай няпростаму кону пасляваеннага пакалення бязбацькавічаў.

Аматараў прозы лютаўскі “Дзеяслоў” парадуе таксама “Вясковымі гісторыямі” Міхася Зізюка, апавяданнем Леаніда Левановіча “Пчаліная вернасць”, а таксама – апавяданнем Ксеніі Крывецкай “Нарадзіцца нанова” (рубрыка Дэбют).

Рубрыка Пераклады прадстаўленая вершаванымі нізкамі двух украінскіх паэтаў – мэтра, лаўрэата Дзяржаўнай прэміі Украіны Дзмітра Паўлычкі ў перакладзе Міхася Скоблы, а таксама – “менскім цыклам” Вячаслава Лявіцкага, паэта, вядомага менскай публіцы па нядаўнім фэсце “Вершы на асфальце” (пераклад Сержа Мінскевіча).

У рубрыцы Словы – гутарка з італьянскім літаратарам Альда Анараці “пра італьянскую літаратуру і не толькі”, у якой беларускі чытач пабачыць процьму паралеляў з сітуацыяй нашага літаратурнага працэсу.

Рубрыка Кантэкст. “Вялікае Княства паэзіі Алеся Разанава” (пераклад Галіны Лінкевіч). Сведчанні літоўскіх калегаў пра кнігу “Літоўскія пункціры”, напісаную Разанавым ад пачатку па-літоўску.

Валянцін Акудовіч працягвае друкаваць свае ўспаміны. Гэтым разам спадар Валянцін распавядае пра гісторыю паўставання першага беларускага філасофскага часопіса “Фрагменты”.

Таксама ў нумары: старонкі з новай кнігі Альжбеты Кеды, малюнкі з дзяцінства Кастуся Тарасава, штрыхі да творчага партрэта Алеся Ксёндзава і гутарка Уладзіміра Сіўчыкава з мастаком, рэпрадукцыі твораў якога ўпрыгожылі вокладку 104-га “Дзеяслова”.

У рубрыцы Кнігапіс – рэцэнзія Эдуарда Дубянецкага на кнігу Святланы Явар “Дзівосны сад”, а таксама – водгук Леаніда Галубовіча на кнігу літаратурнай крытыкі Паўла Абрамовіча “Мой спосаб чытання”, якая нядаўна пабачыла свет у бібліятэчцы “Дзеяслова”.

Традыцыйна завяршае нумар агляд кніжных навінак Дзеяпіс.

246 с.

ISSN 2076-1309